Ο έλεγχος της ποιότητας του νερού σε ένα οικιακό ενυδρείο, είναι ένας παράγοντας ο οποίος πολύ συχνά παραβλέπεται, οδηγώντας στην δημιουργία ενός τοξικού για τα ψάρια περιβάλλοντος. Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες παράμετροι οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα του νερού, και απαιτούν συστηματική παρακολούθηση και ρύθμιση, όπου αυτό απαιτείται.
Αμμωνία
Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες, όσον αφορά την ποιότητα του νερού του ενυδρείου. Η αμμωνία εισέρχεται στο νερό κυρίως από τα περιττώματα των ψαριών, και η συσσώρευση της δημιουργεί ένα εξαιρετικά δυσχερές γι’αυτά περιβάλλον. Το πρόβλημα της συσσώρευσης αμμωνίας παρουσιάζεται συχνά σε καινούργια ενυδρεία, στα οποία δεν έχουν προλάβει να “εγκατασταθούν” τα ωφέλιμα νιτροποιητικά βακτήρια, τα οποία μετατρέπουν σταδιακά την αμμωνία σε μη βλαβερά νιτρικά ιόντα. Επίσης, αυξημένες συγκεντρώσεις εμφανίζονται και σε ενυδρεία με ελλιπή φίλτρανση του νερού, ή λόγω της εισαγωγής μεγάλου αριθμού ψαριών σε μικρό όγκο νερού. Η παρουσία αμμωνίας στο νερό μπορεί να αντιμετωπιστεί με ανανέωση μέρους του νερού, καθώς και με χρήση ειδικών διαλυμάτων του εμπορίου.
pH-Αλκαλικότητα
Το pH του νερού αποτελεί δείκτη για το πόσο όξινο ή βασικό είναι το νερό του ενυδρείου. Τα περισσότερα είδη ψαριών του γλυκού νερού απαιτούν pH μεταξύ 6.8 και 7.6. Σημαντική μείωση ή αύξηση του pH του ενυδρείου μπορεί να στρεσάρει τα ψάρια και να δημιουργήσει ανθυγιεινές γι’αυτά συνθήκες. Γενικά, κυρίως λόγω της διεργασίας νιτροποίησης, και της αναπνοής των ψαριών μέσα σε ένα ενυδρείο, υπάρχει η τάση το pH να ελαττώνεται σε βάθος χρόνου. Η διόρθωση του μπορεί να πραγματοποιηθεί με αλλαγή μέρους του νερού.
Η αλκαλικότητα αποτελεί μια παράμετρο που συνδέεται άμεσα με το pH. Η τιμή της εκφράζει την συγκέντρωση ανθρακικών και όξινων ανθρακικών ιόντων στο νερό, και ουσιαστικά σταθεροποιεί το pH, εξουδετερώνοντας τα οξέα που εισέρχονται στο νερό. Οι ιδανικές τιμές αλκαλικότητας σε ένα ενυδρείο ανέρχονται από 140 έως 210 mg/L.
Νιτρώδη
Η σταδιακή μετατροπή της αμμωνίας σε νιτρικά ιόντα, περιλαμβάνει ένα ενδιάμεσο στάδιο, τα νιτρώδη ιόντα. Η παρουσία νιτρωδών στο νερό επιδρά αρνητικά στην ποιότητά του, καθώς παρεμποδίζουν την μεταφορά οξυγόνου μέσω του αίματος των ψαριών, οδηγώντας σε ασφυξία, βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα, και δημιουργία ασθενειών. Για την αντιμετώπιση των νιτρωδών, συνήθως πραγματοποιείται ανανέωση μέρους του νερού, καθώς και προσθήκη μικρής ποσότητας χλωριούχου νατρίου (αλάτι), στο νερό του ενυδρείου.
Φωσφορικά
Τα φωσφορικά άλατα μπορεί να υπάρχουν φυσιολογικά στο νερό σε χαμηλές συγκεντρώσεις, όμως η ποσότητα τους μπορεί να αυξηθεί μέσω της τροφής των ψαριών, της αποικοδόμησης της οργανικής ύλης κλπ. Παρόλο που γενικά θεωρούνται ασφαλή, η συσσώρευση τους οδηγεί στον σχηματισμό άλγης. Αυτό μπορεί να προκαλέσει, πέραν της αισθητικής αλλοίωσης του ενυδρείου, και σε επίδραση στην υγεία των ψαριών. Τα επίπεδα των φωσφορικών θα πρέπει να διατηρούνται κάτω από 0.05 mg/L.
Χλώριο
Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των κατόχων ενυδρείου χρησιμοποιεί νερό βρύσης για την πλήρωση του, έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία χλωρίου σε αυτό. Συγκεντρώσεις > 0.20 mg/L συχνά είναι θανατηφόρες για τα ψάρια, αλλά και αρκετά μικρότερες ποσότητες είναι ικανές να δημιουργήσουν προβλήματα στην υγεία τους, όπως π.χ. βλάβες στα βράγχια. Η απομάκρυνση του χλωρίου από το νερό μπορεί να πραγματοποιηθεί με χρήση διαλυμάτων του εμπορίου τα οποία το εξουδετερώνουν, ή εναλλακτικά, με αερισμό του νερού που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για 24 ώρες σε ανοιχτό δοχείο ώστε το διαθέσιμο χλώριο να εξατμιστεί.
Σας ενδιαφέρει ο έλεγχος του νερού στο ενυδρείο σας; Επικοινωνήστε μαζί μας.